یک کربلا راه است، تا رسیدن به خدا ...

از من مخواه که بیش از این زندگی کنم
وقتی برات کرب و بلایی نمی‌رسد…

مگر سر امام عشق را برنیزه ندیده ای و مگر بوی خون را نمی شنوی ؟ کار از کار گذشته است... قرن هاست که کار ازکار گذشته است ... اما ای دل، نیک بنگر که زبان رمز، چه رازی را با تو باز می گوید:‌کلّ ارض کربلا و کلّ یوم عاشورا. یعنی اگرچه قبله در کعبه است، اما فَاَینَما تُوَلّوا فَثَمَّ وَجهُ اللهِ...
یعنی هر جا که پیکر صد پاره تو بر زمین افتد، آنجا کربلاست؛ نه به اعتبار لفظ و استعاره، که در حقیقت. و هر گاه که عَلَم قیام تو بلند شود عاشوراست؛باز هم نه به اعتبار لفظ و استعاره. و اگر آن قافله را قافله عشق خواندیم در سفر تاریخ ، یعنی همین...
سید مرتضی آوینی...

+فَأَیْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ /بقره 115
پس به هر سو رو کنید،همان جا وجه خداست...