رحم الله عمی العباس...

تا دست راستش را جلوتر برد تازه یادش افتاد ... 

بغضش گرفت و اشکش جاری شد .. 

لبخند حضرت عشق را میدید و زیر لب میگفت:
...
رحم الله عمی العباس !

 

جسم تو کامل است ناقص نیست...میدهد عطر یک بغل گل یاس

دستت اما حکایتی دارد...

رحم الله عمی العباس

 

شاخه گل پرپر...

پنداشتید شاخه گلی پرپر است این؟

اهل مدینه! دختر پیغمبر است این

  

اهل مدینه! سوره کوثر شنیده‌اید؟

شان نزول خط به خط کوثر است این

 

 بعد از پدر چقدر خزان دیده این بهار

اما هنوز از همه گل‌ها سر است این

 

 اشک از کویر راه به جایی نمی‌بَرَد

اما هنوز صاحب چشم تر است این

  

آتش زیاد دیده در ِ خانه علی

اهل مدینه! سوخته معجر است این

  

آه از دمی که گفت به دردانه‌اش حسین

: مهمان رسیده است ، صدای در است این

  

از شانه شکسته و گیسوی سوخته

از هر طرف نگاه کنی مادر است این

  

ای اهل خصم ، دست جوانمرد بسته‌اید؟

آه از شما که خاطره خیبر است این

  

ای شاعران شهر‌، از او هر چه گفته‌اید

دیگر سروده‌اید ولی دیگر است این

 

 زن‌های پاکدامن بسیار بوده‌اند

اما میان آن همه زهرا تر است این

 امیرعلی سلیمانی

 

رنگ سال...

رنــگ ســالِ امســال ،

گـویی نیـلـی اســت ،

همـرنــگ ِ چهــره مــادر...

و عطــرِ سالِ امســال،

عطــر ِ یــاسِ پـــرپــر.... 

بانوی بهار...

عید امسال پر از بوی گل یاس شده است

وَ پر از خاطره ی گندم و دستاس شده است

همه ی دشت گواهند که با بوی بهار

عطر یک خانه ی آتش زده احساس شده است

چینش سفره ی امسال تفاوت دارد

سین هر سفره، سلامی ست که بر یاس شده است

روضه ی چادر خاکی همه جا پیچیده

سیب ها طعم خوش کوثر و اخلاص شده است

ابر، در هیأت یک مستمِع مداحی ست

بس که می گرید و دل نازک و حساس شده است

جان گل های جهان پیشکش یاسی که

زخمی سیلی باد و ستم داس شده است

 

 مریم سقلاطونی

 

http://rahehemat.blog.ir