عکس پدر، مقابل آینه، شمعدان...

عاقد دوباره گفت: " وکیلم؟...." پدر نبود
ای کاش در جهان ره و رسم سفر نبود

گفتند: رفته گل......نه، گلی گم....دلش گرفت
یعنی که از اجازه ی بابا خبر نبود

چندین بهار منتظرش بود و برنگشت
آن فصل های سرد که بی دردسر نبود

ای کاش نامه ای، خبری، عطر چفیه ای
رویای دخترانه ی او بیشتر نبود

عکس پدر، مقابل آینه، شمعدان
آن روز دور سفره جز چشم تر نبود

عاقد دوباره گفت:" وکیلم....؟" دلش شکست
یعنی به قاب عکس امیدی دگر نبود

او گفت:" با اجازه ی بابا......بله....بله
مردی که غیر آینه ای شعله ور نبود.....